آلاچیق

مهدی گنجه

اینجا دانشگاه مازندران٬ دانشکده دانشجو محور اقتصاد می باشد.

در این مکان ارزش بسیار افزونی برای دانشجو قائل اند.

آنها دانشجو را بسان افراد باشعور٬ سربه زیر٬ درس خوان(حالت مٶدبانه خرخوان) و با فرهنگ بالا می پندارند و از همین رو است که خیالشان راحت بوده و فقط جهت نماسازی دانشکده آن را به دوربین با پیکسل بالا مزین فرموده اند.

رفت و آمدها در این دانشکده بسیار بیشتر از سایر دانشکده هاسترفت و آمدها در این دانشکده بسیار بیشتر از سایر دانشکده هاست٬ آن هم به میمنت وجود چند تکه حلب که آن را به صورت آلاچیق درآورده اند و اندکی هم علف تازه سبز شده که من بارها خود شاهد فراوانی تجمع گوسفندان از خدا بی خبر در اندازه ها و سایزبندی های مختلف بوده ام.

معلوم نیست این گوسفندان به اصطلاح محترم و دوست داشتنی چگونه به این مکان بسیار سرسبز و پرطرفدار دانشکده وارد شده اند و جالب اینکه حتی دانشجویان را تهدید به بیرون انداختن آنها از این محوطه کرده اند. البته با رایزنی های جمعی از تشکل های دانشجویی با این حیوانات بس نجیب و تمیز به صورت دو شیفت شب و روز درآمده تا هم دانشجویان و هم گوسفندان محترم متضرر از این بابت نشده باشند.

این ها شرح حالی مختصر در مورد مکان بود. اما ببینیم چه کسانی به این مکان آمد و شد دارند:

به غیر از گوسفندان عزیز که به عمل بسیار سخت و طاقت فرسای چریدن مشغولند قشری دیگر که بیشتر به نشخوار افکار می پردازند و معروف به قشر روشنفکر در سطح جامعه می باشند هم در این مکان تردد بسیار دارند و به چند دسته تقسیم می شوند:

دسته اول کسانی هستند که دل از دنیا و متعلقاتش بریده اند و در این مکان به راز و نیاز با معبود ازلی خود می پردازند و تمرین خودشناسی میکنند.

دسته دوم که بیشترین تعداد دانشجویان در این دسته قرار می گیرند کسانی اند که بیشتر برای عرض اندام و حرکات موزون به این مکان گام می گذارند و با دیدن جمس مخالف  جو گیر شده و حرکاتی نامتعارف انجام می دهند. آنها علاقه خاصی به چرخاندن 360 درجه ای مردمک چشم خود و مشاهده زوایا و اتفاقات پنهان اطراف خود دارند که نظام اخلاقی جامعه اجازه توضیحات بیشتر در این زمینه را به این بنده فقیر سرتاپا تقصیر نمی دهد!

اوج مشورت ها و گفتمان های به اصطلاح دانشجویی !! در این گروه صورت می گیرد که کاملا به صورت رخ در رخ انجام می گیرد. حاضرین در این گروه خود دو دسته می باشند:

دسته اول تازه واردینی هستند که با دل و چشمی پاک پای در این وادی جانفزا می گذارند. آنها تا مدتها نگاهی همراه با ترس به اطراف خود می اندازند و هنوز زاویه چشم آنها توانایی چرخش کامل را نیافته است و نیاز به تمرین های کمکرر دارند. آنها از انجام حرکات اضافی خودداری می کنند و در اوایل ورودشان به علت حجب و حیا(شما بخوانید ترس) میزان فاصله قانونی و شرعی را رعایت می کنند و زمان مکالماتشان هم بسیار اندک می باشد اما به همان میزان هم راضی هستند و با دمشان گردو می شکنند. این گروه تا مدت ها در زیر سایهی باتجربه های خود به فعالیت دیپلماتیک و مسالمت آمیز خود ادامه می دهند٬ تا رفته رفته جای بزرگان را بگیرند!!

اما دسته دوم در این گروه همان به اصطلاح پیشکسوتانند. آنها با غرور و تکبر خاصی به این مکان وارد می شوند و جایشان هم از قبل توسط دوستان و عوامل مخصوص رزرو شده است. تعدادی از آنها برای بالا بردن کلاس کاری خود سیگاری به دست می گیرند و به سبک بازیگران هالیوودی شروع می کنند به گرفتن ژست های مختلف و شاید لحظه ای خود را به جای همفری بوگارت در فیلم کازابلانکا می گذارند و به نقاط دوردست خیره می شوند! این گروه علاقه خاصی به دیده شدن دارند و دست به هر کاری می زنند تا اندکی جلب توجه کرده و مورد تحسین دوستانشان قرار بگیرند.

و دسته آخر عابرینی هستند که قصد رفتن به دانشکده تازه تأسیس الهیات را دارند و مسیر آلاچیق را برای تردد خود انتخاب کرده اند که هم فال است و هم تماشا...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: