ما به روح زنده‌ايم، مايه زندگي روح ما، ايران است. ايران يادگار هزاران سال انس و محبت و هم داستاني و پيروزي و سياه بختي ما است. اين مدت دراز را روان به يك لحظه ميسر مي‌كند و در هم مي‌آميزد، حيات معنوي ما در اين يك لحظه ابدي است. انديشه و آرزو ، گفتار و كردار ما همواره گرد اين نقطه مي‌گردد. اگر نقش گذشتگان را از خاطري بزدايند، روح از آن وحشت‌سرا پرواز خواهد كرد. ايران و ايرانيان با تمام وجه فرهنگي خود، در تاريخ استخوان خورد كرده‌اند تا به كنون رسيده‌اند.

در گذشته كشور ما بارها دچار تاخت و تاز بيگانگان شده، ولي عاقبت بر مهاجمان چيره گشته و اين شكست را جبران كرده است .

البته اين موضوع مي‌تواند مايه غرور ما باشد، اما اين غرور نبايد ما را در شناخت علت آن گمراه كند و به اشتباه بيندازد. علت بقاي ما در برابر حمله مهاجمان، آن بوده كه ما از لحاظ تمدن، بر مهاجمان خود برتري داشته‌ايم، و از اين رو تمدن ما توانسته سرانجام بر آنها پيروز شود.

هر چند ما، در برابر هجوم اعراب شكست خورديم، اما عاقبت خود پرچمدار تمدن و فرهنگ اسلامي شديم. دانشمندان و عارفاني چون بوعلي و رازي و مولوي، ايراني بوده‌اند، و لطيف‌ترين و شاعرانه‌ترين مكتب خداشناسي يعني عرفان اسلامي پرورده ذوق و انديشه ايرانيان است.

ما در برابر هجوم مغولان نيز شكست خورديم، ولي به زودي از اين قوم باديه نشين شاعران و هنرمنداني پرورش داديم كه به تبليغ و گسترش تمدن ايراني در هند پرداختند. پس هر ملتي كه داراي تمدني نيرومند باشد، هرگز در برابر هجوم بيگانگان نابود نخواهد شد. اين راز بقاست.

ماخذ: كتاب ادب و فرهنگ فارسي

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: