|
خانه ی دوست هسته علمی ادبیات دانشگاه مازندران
| ||
|
|
ریز ریز می شوم اندازه ی ارزن اندازه ی غذای قناری پرواز هزینه دارد. .................................. لبخند تو تصور منه از مهربونی خدا که همیشه تفنگ بازیمو خالی می کرد تا زن همسایه زنده بمونه ................................ وقتی هنوز خونه رو با دودکشو، پنجره می کشی دلم می خواد کاغذ بشم ................................ نه خونه هاشون شماره داره نه پروازاشون تازه، وقت پریدنم به هیچ مرزی فکر نمی کنند. ................................ ترس سیگار از آخرین پک سرباز از آخرین تیر دختر از آخرین کبریت همه از تمام شدن... نظرات شما عزیزان: [ چهار شنبه 16 فروردين 1391 ] [ 12:45 ] [ amir ]
|
درباره وبلاگ  جدیدترین و زیباترین قالب های وبلاگ لوکس بلاگ و بلوگفا |
| [ طراح قالب : پیچک ] [ Weblog Themes By : Pichak.net ] | ||
آمار
وب سایت:
